"Joyland" Stephen King

Jakieś dwa dni temu oglądałam Stuck in love. Lubię ten film ze względu na muzykę i sporą ilość nawiązań do Stephena Kinga, którego książki darzę wielką miłością. Dlatego włączyłam muzykę (Mamoooo, jest mi tu doobrzeee), sięgnęłam po jedną z moich ulubionych powieści i przysiadłam do laptopa.
        Proszę o uwagę, przed Państwem.: 

Tytuł.: Joyland
Tytuł oryginalny.: Joyland
Autor.: Stephen King
Ilość stron.: 336
Tłumaczenie.: Tomasz Wilusz
Wydawnictwo.: Prószyński i S-ka
Data wydania.: 6 czerwca 2013
Kategoria.: Horror

 ,,Ludzie uważają, że pierwsza miłość jest piękna i nigdy nie piękniejsza niż w momencie, kiedy ta pierwsza więź się zrywa. Słyszeliście pewnie z tysiąc piosenek country i popowych, które tego dowodzą; jakiemuś głupcowi złamano serce. 

A jednak to pierwsze złamane serce zawsze boli najbardziej, goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?"

   Stephen King niezaprzeczalnie należy do moich ulubionych pisarzy, a każde jego opowiadanie lub powieść dostarczają mi niezapomnianych emocji. Szczerze, nie rozumiem, jak ktoś może wziąć do ręki jego utwór i po przeczytaniu stwierdzić, że się nie zakochał.

  Głównym bohaterem Joyland jest Devin Jones, student, który na okres wakacji zatrudnił się lunaparku. Miał nadzieję, że dzięki tej pracy zapomni o byłej dziewczynie i swoim złamanym sercu. Będzie musiał zmierzyć się z morderstwami, dokonanymi w przeszłości, losem umierającego dziecka, do którego się przywiązał oraz mrocznymi, życiowymi prawdami. Wszystko to sprawi, że jego świat już nigdy nie będzie taki sam...

,,Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy."

   Cała powieść napisana jest z punktu widzenia samego Devina, dzięki czemu mamy dokładny wgląd w jego emocje, wspomnienia i uczucia. Jesteśmy świadkami, jak ten młody, dwudziestojednoletni człowiek dorasta, przemieniając się w mężczyznę. Po raz pierwszy przekroczył bramę Joylandu jako żółtodziób, smarkacz zakochany w dziewczynie, student, który nic nie wie o życiu. Ciężka, wyczerpująca praca w lunaparku, dokonane tam morderstwo oraz ludzie, jakich spotkał po swojej drodze nieodwracalnie zmienili jego życie i ukształtowali nowe, dorosłe spojrzenie na świat.

,,Kiedy człowiek ma dwadzieścia jeden lat, życie to mapa drogowa. Dopiero w wieku dwudziestu kilku lat zaczyna podejrzewać, że przez cały czas patrzył na tę mapę odwróconą dołem do góry, a jako czterdziestolatek wie to na pewno. Kiedy dobija się sześćdziesiątki, możecie mi wierzyć, jest zagubiony jak cholera."

  Joyland należy do moich ulubionych powieści. Mogłabym siedzieć przy tej książce całymi godzinami, tygodniami, latami, studiując dokładnie każde zdanie i kochałabym ją tak mocno, jak pokochałam za pierwszym razem, kiedy ją przeczytałam. Jeśli sięgając po nią spodziewacie się mrożącej w krew żyłach historii, to się zawiedziecie. Joyland jest ponad to. To nie tylko horror, których Steve jest mistrzem. To bogata w doświadczenia, emocje, niesamowicie wzruszająca opowieść, która pozostawi po sobie pewien niedosyt. Te trzysta stron to za mało, by móc w pełni cieszyć się stronami, wypełnionymi ciepłem słów Kinga.
   To jednocześnie kryminał, horror i słodko-gorzka powieść o dojrzewaniu, która poruszy serce nawet najbardziej cynicznego czytelnika. 



   Trzymajcie się, moi drodzy, niech wam futro lekkim będzie. 🐈
   ~ S.